Grad se po prvi put spominje u pisanim podacima oko1137. godine, ali se zna da je postojao u vrijeme Rimskog carstva, i za vrijeme Huna. Dolaskom dinastije Habs-
burg na prijesto 1278. godine, Bec pocinje da kroji ne samo svoju, nego i istoriju citave Evrope. Iskre nekadasnjeg sjaja velike carevine i jedne sjajne kulture, koja je u sebi umjela da objedini ono sto je bilo najbolje u kulturama naroda kojima je vladala, bez problema se i danas mogu primijetiti.
Kao rimsko utvrdjenje na granici prema Panoniji, grad se u srednjem vijeku razvio zahvaljujuci dinastiji Babenberg, a zatim dinastiji Habsburg, pod cijom vlascu je od 1276. godine. Kao prebivaliste careva Svetog Rimskog carstva (vecine poslije 1438., a definitivno pocev od 1611.), bio je po opsadom Turaka (1529., 1683.). U Becu su potpisana mnogobrojna primirja, a posebno je znacajno ono iz 1738., kojim je okoncan rat oko sukcesije Poljske, kao i Becki kongres, koji je odrzan 1815. godine. Grad je u XIX vijeku bio jedan od glavnih kulturnih sredista Evrope. Poslije propasti Austrougarske imperije (1918), postao je glavni grad Republike Austrije. Od 1945. do 1955. grad je bio podjeljen na cetiri okupaciona sektora saveznika.

prikačene grafike

bec2.jpg (30,8 KB, 0x prikazano)